Problematiek

Ongeveer 25% van de volwassen vrouwen krijgt te maken met de gevolgen van een vaginale verzakking. Bij een verzakking kan de blaas, de baarmoeder, het rectum (het uiteinde van de dikke darm) of de dunne darm via de vagina naar buiten puilen.

Een vaginale verzakking  wordt meestal veroorzaakt door een verzwakte bekkenbodem. Onderliggende risicofactoren bij vrouwen zijn erfelijke aanleg, vaginale bevalling, overgewicht, zware lichamelijke inspanning en menopauze.

Een blaasverzakking houdt in dat de voorwand van de vagina, waar de blaas op rust, naar buiten zakt en daarmee zakt de blaasbodem ook uit. Een blaasverzakking kan de volgende klachten geven; het gevoel alsof er een bol uit de schede zakt, ongemak en zeurend gevoel in het bekken.

Vrouwen kunnen het gevoel hebben dat de blaas niet leeg is na het plassen en hebben vaker last van blaasontstekingen. Daarnaast noemen vrouwen klachten als pijn in de onderrug en pijn bij het vrijen. Soms ontstaat ook stressincontinentie als het steunweefsel bij de overgang van blaas naar urinebuis niet sterk genoeg is.

Bij een baarmoederverzakking zakt de baarmoeder uit zijn normale positie, dit kan als een zwelling voelen in de vagina en bij een ernstige verzakking zelfs tot buiten de vagina. Een baarmoederverzakking op zich veroorzaakt in de meeste gevallen geen duidelijke klachten of symptomen.

Wel is het zo dat een baarmoederverzakking effect heeft op andere organen en structuren in de bekkenbodem. Doordat de baarmoeder verder uit positie raakt verhoogt deze de druk op bijvoorbeeld de blaas of de darmen. Vrouwen hebben een gevoel van zwaarte, druk of pijn in het bekken.. Bij een ernstige verzakking van de baarmoeder kan daarnaast constipatie en urine-incontinentie optreden.

Bij een darmverzakking gaat het in de meeste gevallen om een endeldarmverzakking. Doordat de achterwand van de vagina verzwakt is kan de endeldarm naar buiten puilen.

In enkele gevallen is er bij vrouwen sprake van de dunne darm verzakking waarbij de dunne darm indaalt tussen de schede en de dikke darm. Een verzakking van de endeldarm gaat vaak gepaard met een moeizame stoelgang. Vrouwen hebben moeilijkheden bij het legen van de darmen of hebben juist geen controle over het legen van de darmen.

Een verzakking van de dunne darm geeft meestal alleen klachten bij een staande houding, bij liggen verdwijnen de klachten. Dit type verzakking komt voornamelijk voor bij vrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan